کد مطلب:24695
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:23
«معرفت» كه از جمله شناختهاي عالي است به چه معناست؟
اين كلمه در علوم و فلسفهها مفهومي بسيار وسيع و گسترده دارد كه شامل انواعي از شناختهاي علمي و ادبي و هنري و جهانبيني ميباشد. هريك از انواع آن شناختها اصطلاحات مناسبي براي خود دارد كه ميتواند بازگو كنندة هويت آن شناخت بوده باشد و به كار بردن كلمة معرفت در آن موارد، براي استفاده از يك مفهوم آشنا با اذهان مردم است.
ما غير از آن انواع شناختها، نوعي شناخت بالخصوص داريم كه مخلوطي است از دانش و شناخت همه جانبة واقعيت، با يك روشنائي دروني از ارتباط با آن واقعيت. اين شناخت را ميتوان معرفت ناميد: بنابراين وقتي كه ميگوئيم: فلان متفكر داراي معرفت دربارة انسان است، منظور اينست كه شناختي كه آن متفكر دربارة انسان دارد، يك شناخت محض و يك جانبه نيست، بلكه متفكر مفروض انسان را از ابعاد مختلف با روشنائي دروني كه حاصل از ارتباط با هويت و ابعاد و مختصات انساني است، ميشناسد روشنائي دروني كه از ارتباط با واقعيت به وجود ميآيد، در نتيجة تلاش اختياري براي كسب چنان شناختي ميباشد. لذا شناختهائي كه با جبر حسي و ذهني و سودجوئي و خودخواهي به وجود ميآيد، به مرحلة معرفت نميرسد. البته چنانكه گفتيم بحث ما در تعريف لفظ معرفت نيست، بلكه مقصود ما بيان نوعي از شناخت عالي است. اين شناخت عالي با تلاشهاي پيگير و آزادانه به وجود ميآيد، هر اصطلاحي كه براي اين معني مناسب باشد. ميتوان بكار برد.
ترجمه و تفسير نهجالبلاغه ج 7
آية الله محمدتقي جعفري
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.